ARNASKETA ZELULARRA

Arnasketa zelularra zenbait substantzia organiko erabat degradatzea (oxidazio bidez) da, materia ez-organiko bihurtuz energia aska dadin.

 

Zelulek, bai autotrofoek bai heterotrofoek, substantzia organikoak degradatzeko erabiltzen dute arnasketa zelularra.

 

Substantzia organikoak energia ugarikoak dira (glukosa,adibidez), eta prozesu horren bidez, konposatu ez-organiko bakunagoak lortzen dituzte, energia urrikoak: karbono dioxidoa eta ura.

 

Degradazio hori egiteko, zelula gehienek oxigenoa behar dute.

 

Arnasketaren ekuazio osoa, honako hau da:

 

 Glukosa +  O₂   ------------->   H₂O  +   CO₂   + energia kimikoa

 

Prozesu horretan askatzen den energia ATP izeneko molekulan gordetzen da. Molekula horrek, gero, energia garraiatzen du, beharrezkoa den edozein zelula zatitara, eta zenbait funtzio egiteko erabiliko da han: substantzia klonpexuagoak sintetizatzeko, mugitzeko...

 

Arnasketa zelularra mitokondrioetan gertatzen da, eta jakina denez, zelula eukarioto guztiek dituzte direlako organulu horiek.